Sandra Blaauw woont en werkt in Krimpen a/d IJssel. Zij construeert het schilderij niet maar probeer het te laten ontstaan. Tijdens het ontstaansproces is zij de bestuurder, maakt haar afwegingen en keuzes en beslist. Deze werkwijze is verwant aan Panta Rhei:….Alles stroomt, Alles beweegt, verandert (Heraclitus).
Sandra's voorkeur gaat uit naar natuurlijke materialen zoals: gouache, ei-tempera, krijt, Oost Indische inkt, rijstpapier en moerbeiboom papier. Het papier waarop zij werkt is heel belangrijk. Het moet prettig aanvoelen en een goede structuur hebben. Zij legt het papier op de grond, loopt er om heen, begint te werken en zet de eerste lijn. Bij deze manier van werken past goed de uitspraak van de schilder Paul Citroen die zei: “wat je op papier zet zijn lijnen, stippen, vlekken, vegen en uit het samenspel van al die elementen komt de tekening vanzelf te voorschijn”.

In de krijttekeningen heeft zij gebruik gemaakt van de frottage-techniek (afwrijven). De organische manier van werken en de gelaagdheid in het werk (textuur) zijn voor haar belangrijke inspiratiebronnen.
Door op een speelse, ontdekkende manier te werken, probeert zij nieuwe mogelijkheden te ontwikkelen. Daarbij is een hoge mate van concentratie gecombineerd met een gevoel van vrijheid en onbevangenheid van groot belang.

Agaath Hordijk is geboren en getogen in Rotterdam en woont al ruim 40 jaar in Krimpen aan den IJssel. Haar passie is het vormen van objecten uit klei. Hiervoor gebruikt zij Franse chamotte klei in verschillende kleuren en bewerkt sommige objecten met oxide’s. Het werken met glazuur heeft niet haar voorkeur. Zij vindt het een uitdaging om in haar beelden vorm te geven aan menselijke contacten en de natuur, zoals in de goed gemutste tuinwachter, in vogels, in aardbollen en in menselijke figuren. De beelden zijn vorstbestendig en als de beelden een poosje buiten staan kan het een natuurlijke groene aanslag krijgen. Ook de gebronsde keramiek is vorstbestendig. Haar opleiding heeft zij genoten bij keramist Herman Gast en daarnaast via de vrije kunstacademie. Zij geeft cursussen in de eigen werkplaats. Voor meer informatie,
kijk op www.agaathvandijk.nl

Movses Poghosyan (1974) woont en werkt in Vanadzor, Armenië. In eigen land is de veertigjarige Movses Pohosyan een bekend kunstenaar. Vanaf 1999 is hij docent schilderkunst aan de Vanadzor Universiteit, afdeling Schone Kunsten. Hij heeft veelvuldig geëxposeerd in Armenië en Georgië, solo en groepsgewijs. In Nederland heeft hij enkele malen een expositie gehad, de laatste keer in 2013 in Almelo. Zijn werk balanceert tussen abstractie en figuratie.

Roza Manucharyan (1981) woont en werkt ook in Vanadzor, Armenië en is gehuwd met Movses. Zij is een begaafd kunstenaar en geeft schilderles aan de School voor Kunst en Cultuur in Vanadzor. Ook zij heeft veelvuldig geëxposeerd in Armenië en Georgië. Zij toont schilderijen en beschilderde grammofoonplaten.

Bas Themans, schilder en beeldhouwer laat in de vitrine zijn bronzen beelden zien. Hij zegt daarover:
“Mijn beelden zijn vervormd, gedeukt, gebutst en lijken enkele eeuwen in de modder te hebben gelegen. Ik heb ze een tweede leven gegeven, weggehaald uit hun vernieling en het afgedankt zijn. Daar staan ze dan in al hun lelijkheid en met al hun kwetsuren. Kijkt u maar hoe mooi en boeiend verval en vervorming kan zijn. Kijk voor meer informatie ook op basthemans.kunstinzicht.nl

Anneke Slappendel woont en werkt in Oudekerk a/d IJssel. Sinds 1980 is zij actief met keramiek, waarvan de laatste jaren intensief. Zij wil met klei iets moois maken, waar anderen dan van kunnen genieten. Steeds is zij op zoek naar nieuwe toepassingen van deze eeuwenoude techniek. Haar werk bestaat uit handgevormde unica, nu eens figuratief dan weer functioneel.
Per object bepaalt zij hoe gestookt of geglazuurd zou kunnen worden om elk werk een eigen karakter te geven. De buitenbeelden zijn op 1200 graden gestookt waardoor ze geheel vorstbestendig zijn. Zij heeft het werken als keramiste geleerd door vallen en opstaan. Behoudens enkele losse cursussen, is zij autodidact. Zie voor meer informatie haar website: www.annekeslappendel.nl

Ria ‘t Hart woont en werkt in Krimpen a/d IJssel. Haar thema is hoofdzakelijk emotie en experiment. Ria werkt zowel abstract als figuratief. Luisterend naar muziek schildert zij kleur tegen kleur, zoekend naar vormen, met verrassend resultaat, waarbij zij veel aan de verbeelding van de kijker overlaat. Zij schildert hoofdzakelijk met acrylverf. Op dit moment experimenteert ze met verschillende papiersoorten, waaronder karton e.d.
Haar opleiding kreeg zij door middel van cursussen en modeltekenen. Daarna werkte zij bij bekende kunstenaars in hun atelier. Door veel te experimenteren werd er naar een eigen stijl gewerkt.

Ada Burgerhout woont en werkt in Ridderkerk. Zij is getrouwd met Rob. Ada heeft van 1963 tot 1968 de opleiding tekenen en schilderen aan de Academie van Beeldende Kunsten te Rotterdam gevolgd. Daarna heeft zij zich lang niet actief met kunst bezig gehouden. Toen zij in 2003 een cursus "boetseren in was" volgde bij beeldhouwer Louis Jetzes werd ze meteen getroffen door het materiaal en het driedimensionaal werken. Later is zij bij atelier Jetzes ook in hardsteen gaan werken. Zij volgt regelmatig workshops bij beeldhouwer Peter Roos.
Het is iedere keer weer een uitdaging van was of een ruw stuk steen een mooi beeld te maken. Haar inspiratiebron is vooral de natuur, maar het komt ook regelmatig voor dat ze de steen laat bepalen wat het gaat verbeelden. Zo komt de schoonheid van het materiaal het best tot zijn recht. Meer werk is te zien op www.adabv.eu

Rob Burgerhout is sinds zijn vroege jeugd al geïnteresseerd in fotografie. Hij was 11 jaar toen hij van zijn zakgeld zijn eerste camera kocht. Werk in architectuur en volkshuisvesting zorgde er voor dat fotografie in de loop der jaren regelmatig naar de achtergrond verdween. Pas de laatste jaren is hij er weer intensief mee bezig en heeft hij daartoe ook een aantal cursussen gevolgd.
Reizen staat centraal in zijn foto’s, waarbij hij probeert meer vast te leggen dan een mooi plaatje. Naast fotografische kwaliteit moet een foto liefst ook iets vertellen of vragen oproepen. Een voorbeeld hiervan is de foto van de kruisberg in Litouwen. Een goede foto is volgens hem een foto die meer lagen in zich heeft dan alleen het mooie plaatje. En soms lukt dat, vaker niet.
De foto’s worden nauwelijks bewerkt. Het beperkt zich tot bijsnijden (croppen), hier en daar contrasten aanpassen en eventueel omzetten van kleur naar zwart-wit als dat beter past bij het onderwerp. Burgerhout gebruikt en Nikon D80 en een Canon Ixus 90IS.