Movses Poghosyan (1974) woont en werkt in Vanadzor, Armenië. In eigen land is de veertigjarige Movses Pohosyan een bekend kunstenaar. Vanaf 1999 is hij docent schilderkunst aan de Vanadzor Universiteit, afdeling Schone Kunsten. Hij heeft veelvuldig geëxposeerd in Armenië en Georgië, solo en groepsgewijs. In Nederland heeft hij enkele malen een expositie gehad, de laatste keer in 2013 in Almelo. Zijn werk balanceert tussen abstractie en figuratie.

Roza Manucharyan (1981) woont en werkt ook in Vanadzor, Armenië en is gehuwd met Movses. Zij is een begaafd kunstenaar en geeft schilderles aan de School voor Kunst en Cultuur in Vanadzor. Ook zij heeft veelvuldig geëxposeerd in Armenië en Georgië. Zij toont schilderijen en beschilderde grammofoonplaten.

Bas Themans, schilder en beeldhouwer laat in de vitrine zijn bronzen beelden zien. Hij zegt daarover:
“Mijn beelden zijn vervormd, gedeukt, gebutst en lijken enkele eeuwen in de modder te hebben gelegen. Ik heb ze een tweede leven gegeven, weggehaald uit hun vernieling en het afgedankt zijn. Daar staan ze dan in al hun lelijkheid en met al hun kwetsuren. Kijkt u maar hoe mooi en boeiend verval en vervorming kan zijn. Kijk voor meer informatie ook op basthemans.kunstinzicht.nl

Tilly Heijster (1950, Schiedam) woont en werkt in Rotterdam. Zij heeft haar opleiding genoten aan de Academie van Beeldende Kunsten te Rotterdam. Zij is vanaf 1994 bezig met keramiek.
Elk keramisch werkstuk is uniek. Het werk wordt handmatig opgebouwd met plakken klei. Het wordt bewerkt met engobe en oxide en gedeeltelijk geglazuurd om de natuurlijke klei tinten goed tot uiting te laten komen. Zij experimenteert met verschillende tinten en soorten klei, die met elkaar worden vermengd. Bij het uitrollen ontstaan zo bijzondere tekeningen van aardlagen. De structuren in het werk worden gevormd door afdrukken met verschillende planten en klei afdrukken van diverse boomschorsen. Voor de hangende keramische werken worden echte takken gebruikt. U kunt meer van haar werk zien op haar website www.tillyheijster.exto.nl

Rogette Jonckiere (1946, Poperinge België) woont en werkt in Diksmuide (West Vlaanderen). Zij genoot haar opleiding van 1987 tot 1991 aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten in Brugge. De kunstenaar aan het woord: “Mijn werk omschrijf ik als ritmische visuele poëzie waarin de mens centraal staat. Door het weergeven van dagdagelijkse belevingen en momentopnames waarin schimmen en silhouetten fungeren in een abstracte entourage tracht ik de aandacht van de toeschouwer op te eisen om zijn eigen gedachtewereld en zijn fantasie in mijn werk over te brengen, om even stil te staan en aandachtig te zoeken naar de vermoedelijke suggestieve weergave van gezichtloze wezens, waarin ieder mens zijn eigen gevoelens kwijt kan, gevoelens van geluk, verdriet, angst, agressie, vertwijfeling, hoop enz.

Bewapend met een krachtige borsteltrek en een kleurrijk palet bewerk ik mijn doeken en panelen tot het hele schilders proces me meesleurt in een bovenaardse wereld waarin een gevecht ontstaat tussen chaos en rust, tussen stilte en beweging, tussen licht en duisternis. Een wereld waarin ik mezelf kwijt kan waar alles mag en alles kan. Een wereld waarin een kind gelukkig kan zijn”. Voor meer informatie kijk ook op haar website: www.rogettejonckiere.net

Ada Burgerhout woont en werkt in Ridderkerk. Zij is getrouwd met Rob. Ada heeft van 1963 tot 1968 de opleiding tekenen en schilderen aan de Academie van Beeldende Kunsten te Rotterdam gevolgd. Daarna heeft zij zich lang niet actief met kunst bezig gehouden. Toen zij in 2003 een cursus "boetseren in was" volgde bij beeldhouwer Louis Jetzes werd ze meteen getroffen door het materiaal en het driedimensionaal werken. Later is zij bij atelier Jetzes ook in hardsteen gaan werken. Zij volgt regelmatig workshops bij beeldhouwer Peter Roos.
Het is iedere keer weer een uitdaging van was of een ruw stuk steen een mooi beeld te maken. Haar inspiratiebron is vooral de natuur, maar het komt ook regelmatig voor dat ze de steen laat bepalen wat het gaat verbeelden. Zo komt de schoonheid van het materiaal het best tot zijn recht. Meer werk is te zien op www.adabv.eu

Rob Burgerhout is sinds zijn vroege jeugd al geïnteresseerd in fotografie. Hij was 11 jaar toen hij van zijn zakgeld zijn eerste camera kocht. Werk in architectuur en volkshuisvesting zorgde er voor dat fotografie in de loop der jaren regelmatig naar de achtergrond verdween. Pas de laatste jaren is hij er weer intensief mee bezig en heeft hij daartoe ook een aantal cursussen gevolgd.
Reizen staat centraal in zijn foto’s, waarbij hij probeert meer vast te leggen dan een mooi plaatje. Naast fotografische kwaliteit moet een foto liefst ook iets vertellen of vragen oproepen. Een voorbeeld hiervan is de foto van de kruisberg in Litouwen. Een goede foto is volgens hem een foto die meer lagen in zich heeft dan alleen het mooie plaatje. En soms lukt dat, vaker niet.
De foto’s worden nauwelijks bewerkt. Het beperkt zich tot bijsnijden (croppen), hier en daar contrasten aanpassen en eventueel omzetten van kleur naar zwart-wit als dat beter past bij het onderwerp. Burgerhout gebruikt en Nikon D80 en een Canon Ixus 90IS.

Bea Verveer (1951, Groningen) woont en werkt in Ridderkerk.
Al vroeg ontdekte Bea haar aanleg voor tekenen en schilderen. Na de middelbare school ging ze werken bij een kunsthandel. Een aantal jaren geleden keerde ze terug naar de passie uit haar jeugd en nu schildert ze dagelijks met grote overgave en inzet. Zij is autodidact. In haar latere jaren als kunstenaar is ze gecoacht door diverse docenten en kunstenaars.
De eerste schilderjaren waren veelal gericht op abstracte schilderijen; strenge geometrie met een sober kleurgebruik. Zij heeft een voorkeur voor grote doeken, die ruimte creëren en die de vrijheid laat om met het paletmes afstanden te overbruggen en een 'statement' te maken. In de jaren werkte ze aan haar technische vaardigheden zodat de vrijheid die te vinden is in haar abstracte werken ook terug te vinden is in haar hedendaagse figuratieve werk.

Bea houdt zich de laatste jaren dagelijks bezig met schilderen en voelt zich geïnspireerd door de wereld om haar heen. Bea Verveer: ‘Schilderen is leven, het geeft mij vrijheid en ruimte. In mijn portretten wil ik een emotie vangen, laat ik lijnen weg om spanning te creëren. Ook in mijn abstracte werk houd ik me bezig met gevoel. Vorm, diepte en beweging moeten in harmonie zijn, zodat het licht zijn werk kan doen.’ Bij haar eerste deelname aan de Kunstroute Ridderkerk (2009) is een van haar werken uitgeroepen tot kunstwerk van het jaar en hangt nu in het Gemeentehuis van Ridderkerk. Collega’s en publiek hebben haar in het kader van de Kunstroute in 2011 gekozen tot kunstenaar van het jaar. Kijk ook op haar website www.beaverveer.nl